Thursday, October 30, 2014

திருக்குறள் - மலரினும் மெல்லிது காமம்

திருக்குறள் - மலரினும் மெல்லிது காமம் 


அவனுக்கு அலுவலகத்தில் பதவி உயர்வு கிடைத்தது. அந்த மகிழ்ச்சியான செய்தியை மனைவியிடம் சொல்லி அவளோடு சந்தோஷமாக இருக்கலாம் என்று ஒரே பரபரப்பாக வருகிறான். வீட்டிற்கு வந்தால் மனைவிக்கு தலைவலி, உடம்பு சரியில்லை. அவன் முகம் வாடிப் போகிறது.

இன்னொரு நாள், மனைவியோடு சந்தோஷமாக இருக்கலாம் என்று அவளருகில் போகிறான். அல்லது கணவனோடு சந்தோஷமாக இருக்கலாம் என்று அவள் அவன் அருகில் போகிறாள். திடீரென்று குழந்தை அழுகிறது.

மனம் வாடிப் போகும் அல்லவா ?

இப்படி காமத்தை அனுபவிப்பதற்கு இடம், காலம், இருவரின் மன நிலை, உடல் நிலை , சுற்று சூழல் என்று எல்லாம் பொருந்தி வர வேண்டும். இதில் ஏதோ ஒன்று குறைவு பட்டாலும், அந்த காமம் சுவைக்காது.

பாடல்

மலரினும் மெல்லிது காமம்; சிலர், அதன்
செவ்வி தலைப்படுவார்.

பொருள்

மலரினும் = மலரை விட

மெல்லிது  = மென்மையானது

காமம்; = காமம்

சிலர், = வெகு சிலரே

அதன் = அதனை

செவ்வி = அறிந்து

தலைப்படுவார் = அனுபவிப்பார்கள்

சரி, இதுக்கும், முதலில் சொன்னதற்கும் என்ன சம்பந்தம் ?

மலர் மென்மையானது. சட்டென்று வாடிவிடும் தன்மை கொண்டது.

சூடு அதிகமானால் வாடும், சூடு குறைந்தாலும் கருகி விடும், நீர் இல்லை என்றால் வாடும், நீர் அதிகமானால் அழுகி விடும்.

காமம் அதை விட  மென்மையானது.

மலர் வாடுவதற்கு சில காரணங்கள் என்றால், காமம் வாடுவதற்கு பல காரணங்கள் உண்டு.  எனவே,காமம், மலரை விட மென்மையானது.

மலரின் வாழ்நாள் மிகக் குறைந்தது. மிஞ்சி மிஞ்சிப் போனால் ஒரு நாள்  இருக்கும்.

காமம் அதைவிட குறைந்த வாழ் நாள் கொண்டது. ஒரு கணத்தில் மறைந்து விடும்.

கணவனோ மனைவியோ நல்ல மன நிலையில் என்றால் மற்றவரின் காமம் அந்த நொடியில்  மறைந்து விடும்.

இதில் முக்கியமானது என்னவென்றால், இதை வெகு சிலரே அறிவார்கள் என்கிறார் வள்ளுவர்.

பொதுவாக, கணவனோ மனைவியோ மற்றவரின் உணர்ச்சிக்கு மதிப்பளிக்காமல்  தங்கள் உணர்சிகளுக்கு வடிகால் தேடுபவர்களாகவே இருக்கிறார்கள்.

காலம், இடம், சூழ்நிலை, மற்றவரின் மனநிலை என்று அனைத்தையும் கருத்தில் கொண்டு  காமத்தை அனுபவிப்பவர்கள் வெகு சிலரே.

மற்றவர்கள், என் தேவை பூர்த்தியானால் போதும் என்று நினைப்பவர்களாகவே  இருக்கிறார்கள் என்று வள்ளுவர் குறிப்பிடுகிறார்.

சிந்திப்போம்


தேவாரம் - நற்றுணையாவது நமச்சிவாயவே

தேவாரம் - நற்றுணையாவது நமச்சிவாயவே 


திருநாவுக்கரசர் சமண சமயத்தில் இருந்து மீண்டு மீண்டும் சைவ சமயத்தில் சேர்ந்தார். அது பொறுக்காத சமணர்கள், மன்னரிடம் சொல்லி, நாவுக்கரசரை  கல்லில் கட்டி கடலில் தூக்கி வீசச் செய்தார்கள். நமச்சிவாய என்ற ஐந்தெழுத்தை ஓதினார். கல் தெப்பமாக மிதந்தது. அதில் மிதந்து வந்து, கரை ஏறினார்.

பாடல்

சொற்றுணை வேதியன் சோதி வானவன்
பொற்றுணைத் திருந்தடி பொருந்தக் கைதொழக்
கற்றுணைப் பூட்டியோர் கடலிற் பாய்ச்சினும்
நற்றுணை யாவது நமச்சி வாயவே.

பொருள்

சொற்றுணை வேதியன் = சொல்லுக்கு துணையான வேத வடிவானவன்

சோதி வானவன் = ஜோதியானவன்

பொற்றுணைத் = பொன் போன்ற

திருந்தடி = உயர்ந்த திருவடிகளை

பொருந்தக் கைதொழக் = பொருந்துமாறு கை தொழ
 
கற்றுணைப் = கல்லோடு

பூட்டியோர்  = கட்டி, ஒரு

கடலிற் பாய்ச்சினும் = கடலில் தூக்கிப் போட்டாலும்

நற்றுணை யாவது = நல்ல துணையாவது

நமச்சி வாயவே.= நமச்சியாவே

பாட்டின் மேலோட்டாமான பொருள் இது.

சற்று ஆழ்ந்து சிந்திப்போம்.

இந்த பிறவி என்பது பெரிய கடல்.

பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர், நீந்தாதார் இறைவனடி சேராதார் என்பார் வள்ளுவர்.

கடலை சும்மாவே நீந்தி கரை காண்பது என்பது கடினமான காரியம்.

இதில் கல்லை வேறு கட்டிக் கொண்டு நீந்துவது என்றால் ?

பாசம், காமம், கோபம், என்று ஆயிரம் கல்லைக் கட்டிக் கொண்டு நீந்த நினைக்கிறோம்.

"கற்றுணை பூட்டியோர் " கல்லை துணையாக பூட்டி  என்கிறார்.எப்படி பூட்டுவது, அல்லது கட்டுவது ?

நாம் செய்யும் நல்லதும் தீயதும் தான் நம்மை இந்த உலகோடு சேர்த்து கட்டும் கயறு.

அறம் பாவம் என்னும் அருங் கையிற்றால் கட்டி என்பார் மணிவாசகர்.

"பொருந்தக் கை தொழ " என்றால் என்ன அர்த்தம் ?

கை தொழும், மனம் எங்கோ அலைந்து கொண்டிருக்கும். மனமும் கை தொழுதலும் ஒன்றோடு ஒன்று பொருந்த வேண்டும்.

 கையொன்று செய்ய, விழியொன்று நாடக் கருத்தொன்று எண்ணப்
பொய்யொன்று வஞ்சக நாவொன்று பேசப் புலால் கமழும்
மெய்யொன்று சாரச் செவியொன்று கேட்க விரும்பும்யான்
செய்கின்ற பூசைஎவ் வாறுகொள்வாய்? வினை தீர்த்தவனே

என்பார் பட்டினத்தார்.

கை ஒன்று செய்கிறது.
விழி வேறு எதையோ நாடுகிறது
மனம் வேறொன்றை சிந்திக்கிறது
நாக்கு மற்றொன்றைப் பேசுகிறது
உடல் வேறு எதையோ சார்ந்து நிற்கிறது
காது இன்னொன்றை கேட்கிறது

இதுவா பூசை ?


இப்படி ஒவ்வொரு புலனும் ஒவ்வொரு வழியில் ஓடுகிறது.

அல்லாமல், அனைத்து புலன்களும் "பொருந்தக் கை தொழ " என்றார். 

"பொற்றுணை திருந்தடி " என்றால் என்ன ?

அடி,
திருவடி 
துணையான திருவடி 
பொன் போன்ற துணையான திருவடி 

வாழ்வில் எத்தனை சிக்கல்கள், நெருக்கடிகள், உணர்ச்சி கொந்தளிப்புகள்...இத்தனையும் சுமந்து கொண்டு  பிறவி என்ற பேருங்களை நீந்த  நினைக்கிறோம். 

ஒரே துணை , அதுவும் நல்ல துணை நமச்சிவாய என்ற மந்திரம்தான். 

"நற்றுணை ஆவது நமச்சிவாயவே "


நான்மணிக் கடிகை - இன்பம் பிறக்கும் இடம்

நான்மணிக் கடிகை - இன்பம் பிறக்கும் இடம்  


நான்மணிக் கடிகை என்ற நூல், ஒவ்வொரு பாடலிலும் நான்கு கருத்துகளை உள்ளடக்கியது.

அதில் இருந்து சில பாடல்கள்.


மணிகள் மலையில் பிறக்கும்
உயர்ந்த இன்பம் காதலியின் சொல்லில் பிறக்கும்
மென்மையான அருளில் இருந்து அறம் பிறக்கும்
அனைத்து இன்பங்களும் செல்வத்தில் இருந்து பிறக்கும்


பாடல்

கல்லிற் பிறக்குங் கதிர்மணி காதலி
சொல்லிற் பிறக்கும் உயர்மதம் - மெல்லென்று1
அருளிற் பிறக்கும் அறநெறி எல்லாம்
பொருளிற் பிறந்து விடும்.

பொருள்

கல்லிற் = மலையில்

பிறக்குங் = தோன்றும்

கதிர்மணி = ஒளி வீசும் மணிகள்

காதலி = காதலியின்

சொல்லிற் பிறக்கும் = சொல்லில் பிறக்கும்

உயர்மதம் = சிறந்த களி கொள்ளும் இன்பம் (மதம் பிடிக்குமோ )

மெல்லென்று = மென்மையான

அருளிற் பிறக்கும்  = அருள் நெஞ்சத்தில் இருந்து பிறக்கும்

அறநெறி = அற நெறி

எல்லாம் = மற்றைய அனைத்து இன்பங்களும்

பொருளிற் பிறந்து விடும் = செல்வத்தில் இருந்து பிறக்கும்




Wednesday, October 29, 2014

தேவாரம் - கண்டறியாதன கண்டேன்

தேவாரம் - கண்டறியாதன கண்டேன் 


கண்டேன் என்ற சொல், ஒரு ஆச்சரியத்தோடு பார்பதை குறிப்பது.

கண்டேன் கற்பினுக்கு அணியினை என்றான் அனுமன் இராமாயணத்தில். சந்தோஷம், ஆச்சரியம், வியப்பு இவை எல்லாம் கலந்தது கண்டேன் என்ற அந்தச் சொல்.

நாவுக்கரசர் உலகைப் பார்க்கிறார். உலகம் எங்கும் இறைவனும் இறைவியும் ஒன்றாக இருப்பது போல தெரிகிறது அவருக்கு.

எதைக் கண்டாலும் இறைவனும் இறைவியும்தான் தெரிகிறது.

இளம் பிறையை தலையில் சூடியவரும்   , வளையல் அணிந்த உமா தேவியோடு ஒன்றாக இருப்பவருமான அவரை , அன்று பூத்த மலர்களைத் தூவி என் தோள்கள் குளிரும் வண்ணம் தொழுவேன். பூங்குயில் பாடும் திருவையாறில் சேவல் தன் துணையான கோழியோடு வருவதைக் கண்டேன். இதுவரை கண்டு அரியாதனவற்றையெல்லாம் கண்டேன். அவனுடைய திருப்பாதங்களை கண்டேன்.

பாடல்


பிறையிளங் கண்ணியி னானைப் பெய்வளை யாளொடும் பாடித்
துறையிளம் பன்மலர் தூவித் தோளைக் குளிரத் தொழுவேன்
அறையிளம் பூங்குயி லாலும் ஐயா றடைகின்ற போது
சிறையிளம் பேடையொ டாடிச் சேவல் வருவன கண்டேன்
கண்டே னவர்திருப் பாதங் கண்டறி யாதன கண்டேன்.

பொருள்

பிறையிளங் கண்ணியி னானைப் = இளம் பிறையை சூடிய அவனை

பெய்வளை யாளொடும் பாடித் = வளையல் அணிந்த உமா தேவியோடும் கூடி இருப்பதைப் பாடி

துறையிளம் பன்மலர் தூவித் = நீர்த் துறையில் மலர்ந்த மலர்களை தூவி

தோளைக் குளிரத் தொழுவேன் = என் தோள்கள் குளிரும் படி தொழுவேன்

அறையிளம் பூங்குயி லாலும் = இளம் குயில் பாடும் (ஆலும் = பாடும் )

 ஐயா றடைகின்ற போது = திருவையாறை அடைகின்ற போது

சிறையிளம் பேடையொ டாடிச் = இளமையான பெண் ஜோடியோடு

சேவல் வருவன கண்டேன் = சேவல் வருவதைக் கண்டேன்

கண்டே னவர் திருப்பாதங் = கண்டேன் அவர் திருப்பாதம் 

கண்டறி யாதன கண்டேன்.= கண்டறியாதன கண்டேன்

கோழியும் சேவலும் ஒன்றாக திரிவதை இதற்கு முன்னாலும் பார்த்து இருக்கிறார்.

ஆனால் அதன் அர்த்தத்தை அறிய வில்லை.

இப்போது, அதை அறிந்தார்.

"கண்டு அறியாதன கண்டேன்" என்றார்.

உலகம் அனைத்துமே அவளும் அவனுமாக இருப்பதை கண்டு அறிந்தேன் என்கிறார்.



இராமாயணம் - பெண்களின் மடியில்

இராமாயணம் - பெண்களின் மடியில் 


பதவி வந்தால் மனிதன் எப்படி மாறிவிடுகிறான் !

இராமனின் துணையோடு வாலியோடு சண்டை போட்டு, கிஷ்கிந்தையை பிடித்து விட்டான் சுக்ரீவன்.

சீதையை தேட உதவி செய்கிறேன் என்று சொன்னவன் அதை அப்படியே மறந்து விட்டான்.

இராமன் இலக்குவனை தூது அனுப்புகிறான்.

இலக்குவன் மிகுந்த கோபத்தோடு வருகிறான்.

இலக்குவன் வரும் செய்தியை சுக்ரீவனிடம் சொல்ல அங்கதன் சுக்ரீவன் இருக்கும் மாளிகைக்குச் செல்கிறான்.

அங்கே சுக்ரீவன் இருந்த நிலை .....

பெரிய படுக்கை. அதில் மலர்கள் தூவப் பட்டிருகின்றன. படுக்கை எல்லாம் எல்லாம் இளம் பெண்கள். நீண்ட கூந்தல் உள்ளவர்கள். இளமையான மார்புகளை கொண்டவர்கள். அவர்கள் மடியில் கிடக்கிறான் சுக்ரீவன். தூக்கத்திற்கு விருந்தாக இருந்தான் என்கிறார்  கம்பர்.

பாடல்

நளன் இயற்றிய நாயகக் கோயிலுள்,
தள மலர்த் தகைப் பள்ளியில், தாழ் குழல் 
இள முலைச்சியர் ஏந்து அடி தைவர,
விளை துயிற்கு விருந்து விரும்புவான்.


பொருள்

நளன் இயற்றிய = நளன் கட்டிய

நாயகக் கோயிலுள் = அரண்மனையில்

தள மலர்த் தகைப் = நிறைய மலர்கள் உள்ள

பள்ளியில் = படுக்கையில்

தாழ் குழல்  = நீண்ட கூந்தலை உடைய 

இள முலைச்சியர் = இளமையான பெண்கள்

ஏந்து அடி தைவர = மடியில் ஏந்த

விளை துயிற்கு = விளையும் துயிலுக்கு (தூக்கத்திற்கு) 

விருந்து விரும்புவான் = விருந்தாக விரும்புவான்


சொன்ன வாக்கை மறந்து இன்பத்தில் மிதக்கிறான். 

அப்புறம் என்ன ஆச்சு ?


Tuesday, October 28, 2014

திருவிளையாடல் புராணம் - அடங்காத பசியினர் போல

திருவிளையாடல் புராணம் - அடங்காத பசியினர் போல 


வாழ்கை ஒரு விளையாட்டு.

இதை ரொம்ப serious ஆக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியது இல்லை. என்ன ஆகப் போகிறது ? சந்தோஷமாக, விளையாட்டாக வாழ்க்கையை எடுத்துச் செல்ல வேண்டும்.

குழந்தை மனம் கொண்டவர்கள் தான் என் இராஜியத்தை அடைய முடியும் என்றார் இயேசு பிரான்.

திருவிளையாடல் என்றால் ஆண்டவன் ஆடிய விளையாடல். உலகிலேயே இறைவனை இவ்வளவு எளிமையானவனாக காட்டியது இந்து மதம் ஒன்றுதான். மற்ற மதங்களில் உள்ள கடவுள்கள் மிகவும் serious ஆக இருப்பார்கள். கோபக்காரர்கள். பழி வாங்கும் குணம் உடையவர்கள்.

இந்துக் கடவுள்கள் விளையாட்டுக் குணம் மிக்கவர்கள்.

காரணம், நம் முன்னோர்கள் நமக்குச் சொன்ன பாடம் - வாழ்கை ஒரு விளையாட்டு மாதிரி. லீலை என்று கூறுவார்கள்.

நல்லதும் நடக்கும், கெட்டதும் நடக்கும், இன்பமும் நடக்கும், துன்பமும் வரும்...எல்லாவற்றையும் விளையாட்டாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று சொல்லவே இந்த திருவிளையாடல்.

இடுக்கண் வருங்கால் நகுக என்றார் வள்ளுவர். எல்லாம் விளையாட்டுதான்.

வைகை ஆற்றின் கரையை உயர்த்தி, வெள்ளத்தை தடுக்க, வீட்டுக்கு ஒரு ஆள் அனுப்ப வேண்டும் என்று பாண்டிய மன்னன் உத்தரவு போட்டு விட்டான்.

வந்தி என்ற பிட்டு விற்கும் கிழவிக்கு ஆள் யாரும் இல்லை. இறைவனை நினைத்து வருந்தி வேண்டினாள் .

அப்போது சிவ பெருமான் அழுக்கான துணியை அணிந்து கொண்டு புறப்பட்டார்.

எப்படி புறப்பட்டார் ?


அறவோர் வேள்வியில் தரும் அவிர் பாகம் என்று அமுதும், இடப் பாகம் குடி கொண்ட உமா தேவி தரும் இதழ் அமுதும் உண்ட பின் மேலும் பசி தாங்காமல், தாயின் பாலுக்கு ஆவலோடு செல்லும் குழந்தை போல அவ்வளவு ஆவலோடு புறப்பட்டுச்  சென்றார்.

பாடல்


திடம் காதல் கொண்ட அறவோர் திரு வேள்வி தரும் 
                                                      அமுதும் 
இடம் காவல் கொண்டு உறைவாள் அருத்த அமுதும் 
                                                      இனிது உண்டும் 
அடங்காத பசியினர் போல் அன்னை முலைப் பால் 
                                                      அருந்த 
அடங்காத பெரு வேட்கை மகவு போல் புறப்பட்டார்.

பொருள்

திருவிளையாடல் புராணம் - அடங்காத பசியினர் போல

வாழ்கை ஒரு விளையாட்டு.

இதை ரொம்ப serious ஆக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியது இல்லை. என்ன ஆகப் போகிறது ? சந்தோஷமாக, விளையாட்டாக வாழ்க்கையை எடுத்துச் செல்ல வேண்டும்.

குழந்தை மனம் கொண்டவர்கள் தான் என் இராஜியத்தை அடைய முடியும் என்றார் இயேசு பிரான்.

திருவிளையாடல் என்றால் ஆண்டவன் ஆடிய விளையாடல். உலகிலேயே இறைவனை இவ்வளவு எளிமையானவனாக காட்டியது இந்து மதம் ஒன்றுதான். மற்ற மதங்களில் உள்ள கடவுள்கள் மிகவும் serious ஆக இருப்பார்கள். கோபக்காரர்கள். பழி வாங்கும் குணம் உடையவர்கள்.

இந்துக் கடவுள்கள் விளையாட்டுக் குணம் மிக்கவர்கள்.

காரணம், நம் முன்னோர்கள் நமக்குச் சொன்ன பாடம் - வாழ்கை ஒரு விளையாட்டு மாதிரி. லீலை என்று கூறுவார்கள்.

நல்லதும் நடக்கும், கெட்டதும் நடக்கும், இன்பமும் நடக்கும், துன்பமும் வரும்...எல்லாவற்றையும் விளையாட்டாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று சொல்லவே இந்த திருவிளையாடல்.

இடுக்கண் வருங்கால்



திடம் காதல் கொண்ட = உறுதியான காதல் கொண்ட

அறவோர் = அறவோர்

திரு வேள்வி = சிறந்த வேள்வி

 தரும் = தரும்

அமுதும் = அவிர் பாகம் என்ற அமுதும்

இடம் = இடப் பக்கம்

காவல் கொண்டு = காவல் கொண்டு

உறைவாள் = உறையும் பார்வதி

அருத்த அமுதும் = அருந்தத் தரும் அமுதும்

இனிது உண்டும் = இனிமையாக உண்டும்

அடங்காத பசியினர் போல் = பசி அடங்காதவர் போல

அன்னை முலைப் பால் = தாயின் முலைப் பாலை

அருந்த = அருந்த

அடங்காத பெரு வேட்கை மகவு போல் புறப்பட்டார் = அடக்க முடியாத பெரிய ஆவலுடன்  செல்லும் குழந்தை போல புறப்பட்டார்.

ஒரு விஷயத்தை நாம் கவனிக்க வேண்டும்.

ஒரு வேலைக்குப் போவது என்றால் ஆர்வத்தோடு செல்ல வேண்டும். கடனே என்று செல்லக்  கூடாது. பசி கொண்டவன் உணவைக் கண்டதும் எப்படி ஆர்வத்தோடு செல்வானோ அது போல வேலை செய்யக் கிளம்ப வேண்டும். அப்போதுதான் வேலையும் நன்றாக நடக்கும், வேலை செய்வதன் பலனும் நமக்கு கிடைக்கும்.

மனைவி தரும் சுகத்தை விட வேலை அதிகம் இன்பம் தரும் என்று சொல்லாமல்  சொல்லும் பாடல் இது.

நம் வேலையில் நமக்கு எவ்வளவு ஆர்வம் இருக்கிறது ?

பள்ளி செல்வதாக இருக்கட்டும், படிப்பதாக இருக்கட்டும், அலுவலகம் செல்வதாக இருக்கட்டும் , வீட்டு வேலை செய்வதாக இருக்கட்டும்...நமக்கு எவ்வளவு  ஆர்வம் இருக்கிறது ?

சிந்திப்போம்.

Monday, October 27, 2014

இராமாயணம் - மெய்ம்மையின் ஓங்கிடும் ஆறு சென்றவன்

இராமாயணம் - மெய்ம்மையின் ஓங்கிடும் ஆறு சென்றவன் 



கார்காலம் முடிந்து  விட்டது. சீதையை தேட துணை செய்கிறேன் என்று சொன்ன சுக்ரீவன் மறந்து விட்டான். அதனால் கோபம் கொண்ட இராமன், இலக்குவனை அனுப்புகிறான் சுக்ரீவனிடம்.

மிக மிக கோபத்தோடு கிளம்புகிறான் இலக்குவன்.

இராமனும் இலக்குவனும் இருப்பது ஊருக்கு  வெளியே.சுக்ரீவன் இருக்கும் இடத்திற்கு போகும் பாதை தெரியாது இலக்குவனுக்கு. குத்து மதிப்பாகத் இந்த திசையில் இருக்கும் என்று தெரியும்.

மிகுந்த கோபத்தோடு சுக்ரீவன் இருக்கும் திசை நோக்கிச் செல்கிறான்.

வழியில் எதிர்பட்ட மரங்களும், மலைகளும் தவிடு பொடியாகின. பொடி ஆனது மட்டும் அல்ல, அந்த பொடிகள் மிகுந்த தூரத்தில் சென்று சிதறி விழுந்தன.

இலக்குவன் எப்போதும் உண்மையின் வழியில் நடப்பவன். இன்று அண்ணனின் ஆணையை ஏற்று வரும் வழியில் உள்ள மலைகள் எல்லாம் தவிடு பொடியாகும் படி  செல்கிறான்.

பாடல்

மாறு நின்ற மரனும், மலைகளும்,
நீறு சென்று நெடு நெறி நீங்கிட,
வேறு சென்றனன்; மெய்ம்மையின் ஓங்கிடும்
ஆறு சென்றவன் - ஆணையின் ஏகுவான்.

பொருள்

மாறு நின்ற மரனும் = வழியில் நின்ற மரங்களும்

மலைகளும் = மலைகளும்

நீறு சென்று = தூள் தூளாகி

நெடு நெறி நீங்கிட = நீண்ட தூரம் சென்று நீங்கி விழ

வேறு சென்றனன் = வேறு வழியில் சென்றவன்

மெய்ம்மையின் ஓங்கிடும் = உண்மையில் சிறந்திடும்

ஆறு சென்றவன் = வழியில் சென்றவன்

ஆணையின் ஏகுவான்.= அண்ணனின் ஆணையில் செல்லுவான்