திருக்குறள் - கன்றிய காதல்
காதல் வந்து விட்டால் மனிதன் தன் வசம் இருப்பதில்லை. ஒருவிதமான பைத்தியம் பிடித்தது மாதிரி ஆகி விடுகிறான். காதலியை விட்டு ஒரு நிமிடம் கூட பிரிந்து இருக்க முடியாது. பிரிந்தாலும், எப்படா மீண்டும் அவளை காண்போம் என்று தவிப்பாக இருக்க முடியும். பிரிந்து இருக்கும் ஒவ்வொரு நொடியும் நரகம் மாதிரி இருக்கும்.
வள்ளுவர் கூறுகிறார், களவு செய்ய பழகிவிட்டால், அது காதல் போல. விட முடியாது. எப்போதும் அதே சிந்தனையாகவே இருக்கும். அடுத்து எப்ப களவாடலாம், யாரைக் களவடலாம் எப்படி களவு செய்யலாம் என்றே மனம் சிந்தித்துக் கொண்டே இருக்கும்.
அப்படி களவில் முழு மூச்சாக இறங்கி விட்டால் அது தொலையாத துன்பத்தையே கொடுக்கும்.
பாடல்
களவின்கண் கன்றிய காதல் விளைவின்கண்
வீயா விழுமம் தரும்
பொருள்
களவின்கண் = மற்றவர் பொருளை அவர் அறியாமல் கவர்ந்து கொள்ளாலாம் என்ற நினைப்பில்
கன்றிய= மிகுந்த
காதல் = காதல்
விளைவின்கண் = அது பலன் தரத் தொடங்கும் போது
வீயா = தொலையாத
விழுமம் = துன்பத்தைத்
தரும் = தரும்
அது என்ன வீயா விழுமம் ? தொலையாத, முடிவில்லாத துன்பத்தைத் தரும். அதற்கு பரிமேலழகர் உரையில் "இந்தப் பிறவியில் மட்டும் அல்ல, இனி வரும் பிறவிகளிலும் துன்பத்தைத் தரும்" என்று குறிக்கிறார்.
ஏன் அப்படி வீயாத விழுமம் தரும் என்றால், களவின் மேல் காதல் கொண்டு விட்டால், புத்தி எப்போதும் அதன் மேலேயே சென்று கொண்டிருக்கும். பிடிபடும் வரை பல பாவங்களை செய்ய வைக்கும். களவு என்று வந்து விட்டால், பொய் சொல்லுவது, ஏமாற்றுவது, துரோகம் செய்வது, காட்டிக் கொடுப்பது என்று வேறு பல தீய குணங்களும் வந்து ஒட்டிக் கொண்டுவிடும். அவை எல்லாம் சேர்ந்து வீயாத விழுமம் தரும்.
ஒரு தரம் ஒரு பெண் பார்த்து சிரித்துவிட்டால் போதும். மனதுக்குள் மழை அடிக்கும். அவளை நோக்கி மனம் ஓடும்.
அது போல ஒரு முறை சிறிய களவை செய்து விட்டால் போதும், அதில் சுவை வந்துவிடும். நம்மை யார் கண்டு பிடிக்கப் போகிறார்கள் என்று மனம் சிந்திக்கத் தலைப்படும். மேலும் மேலும் ஆசை வளரும். களவின் மூலம் வந்த பொருள், அது தரும் சுகம், பொருளினால் வரும் புகழ், நட்பு, அதிகாரம், செருக்கு என்று மனம் போதையில் தள்ளாடும்.
எனவே, களவை அடியோடு ஒழிக்க வேண்டும். ஒரு முறைதானே, சின்ன அளவுதானே, தெரிந்த இடம் தானே என்றெல்லாம் சாக்கு போக்குச் சொல்லக் கூடாது.
No comments:
Post a Comment