திருவருட்பா - மையிட்ட கண்ணியர்
நம் கண் எதில் இருக்கிறதோ, மனமும் அதிலேயே இருக்கும்.
மனம் பூராவும், பெண்கள் பின்னே. மையிட்ட கண்களைக் கொண்ட பெண்களின் பின்னே போகிறது மனம். மனம் பெண்ணின் பின்னால் போனால் எங்கே அவன் அருளைக் காண்பது ? மனம் அதில் இருந்து விடு பட்டால் அல்லவா மற்றவற்றைப் பற்றி நினைக்க முடியும் ?
பாடல்
மையிட்ட கண்ணியர் பொய்யிட்ட
வாழ்வின் மதிமயங்கிக்
கையிட்ட நானும்உன் மெய்யிட்ட
சீரருள் காண்குவனோ
பையிட்ட பாம்பணி யையிட்ட
மேனியும் பத்தருள்ள
மொய்யிட்ட காலுஞ்செவ் வையிட்ட
வேலுங்கொள் முன்னவனே.
பொருள்
மையிட்ட = மை இட்ட
கண்ணியர் = கண்களை கொண்ட பெண்கள்
பொய்யிட்ட = பொய் நிறைந்த
வாழ்வின் = வாழ்வில்
மதி மயங்கிக் = மதி மயங்கி
கையிட்ட நானும் = அதைக் கையில் கொண்ட நானும்
உன் மெய்யிட்ட = உன் உண்மை நிறைந்த
சீரருள் = சிறப்பான அருளைக்
காண்குவனோ = பார்ப்பேனா ?
பையிட்ட = படம் எடுக்கும்
பாம்பணி யையிட்ட = பாம்பை அணிகலனாகக் கொண்ட
மேனியும் = உடலும்
பத்தருள்ள = பக்தருள்ளதில்
மொய்யிட்ட = இடம் பெற்ற
காலுஞ் = திருவடிகளும்
செவ் வையிட்ட = சிறந்த கூர்மையான
வேலுங்கொள் முன்னவனே = திரிசூலத்தைக் கொண்ட முதல்வனே
பெண் மோகம் என்பது மட்டும் ஏன் இப்படி இவர்களை எல்லாம் படுத்தியிருக்கிறது? நமக்கெல்லாம் வேலை, பிள்ளைகள், பணத் தேவை முதலான பல கவலைகள் இருக்கின்றனவே? இவர்களுக்கு அதெல்லாம் இல்லாததாலா பெண் மோகம் மட்டுமே கவலையாகத் தெரிந்திருக்கிறது?
ReplyDelete