கம்ப இராமாயணம் - ஜடாயு புலம்பல் - ஏன் என்னை விட்டுப் போனாய்?

கம்ப இராமாயணம் - ஜடாயு புலம்பல் - ஏன் என்னை விட்டுப் போனாய்?

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2024/12/blog-post_24.html

தயரதன் இறந்து விட்டான் என்ற செய்தியை கேட்டதும், ஜடாயு பெரும் துயரம் அடைந்து வருந்திப் புலம்புகிரான். 

ஒருவர் இன்று ஏதோ ஒன்றில் புகழ் அடையலாம். படிப்பில், விளையாட்டில், நடிப்பில், பணம் சம்பாதிப்பதில்...அந்தப் புகழ் அவர்களிடம் எப்போதும் இருக்காது. அவர்களை விட வேறு யாராவது சிறப்பாக செய்தால் அவர்களிடம் போய் விடும். புகழுக்கு என்று ஒரு நிலையான இடம் கிடையாது. 

ஆனால், தயரதா, நீ இருக்கும் வரை, புகழுக்கு நீயே நிரந்தர புகலிடம்.....

தயரதா, உனக்கு நிரந்தர பகை என்று ஒன்று உண்டு என்றால் அது பொய். நீ பொய்க்கு நிரந்தர பகைவன். 

உண்மையும் சத்தியமும் உன்னை அணிகலனாக அணிந்து மகிழும். 

நீ யாரையெல்லாம் விட்டு விட்டுப் போனாய் தெரியுமா? 

புகழ் தரும் உன் கொடைத் திறனையும் 

நீதி மாறாத உன் வெண் கொற்றக் குடையையும் 

உன்னுடைய உயர்ந்த பொறுமை என்ற பண்பையும் 

இவற்றையெல்லாம் விட்டு விட்டுப் போய் விட்டாய். 

நீ இறந்ததில் சிலருக்கு மகிழ்ச்சி இருக்கும். அவர்கள் யார் தெரியுமா?

கற்பக மரம். கேட்டதை எல்லாம் கொடுக்கும். நீ இருந்த வரை அதுக்கு போட்டியாக இருந்தாய். இப்போது நீ இல்லை. கேட்டதை எல்லாம் கொடுப்பதற்கு இனி கற்பக மரம் மட்டும்தான் இருக்கிறது. எனவே, அது மகிழும். 

உடுபதி...விண்மீன்களின் தலைவனான நிலவு அமிர்தத்தைக் கொடுப்பது. உன் கொடை மூலம் நீ உயிர்களை காத்தாய். நீ இல்லாததால், இனி உயிர் காக்கும் அம்ரிதத்தைத் தர நிலவு மட்டும் தான். எனவே, அது மகிழும். 

கடல். உன் புகழ் கடலை விடப் பெரியது. நீ இல்லாவிட்டால், இனி உலகிலேயே பெரியது கடல் என்ற பெருமையை பெறும். எனவே அது மகிழும். 

  தயரதா, நீ போன பின், யாசகம் வேண்டுபவர்களும், நல் அறமும், நானும் இனி எங்கே போவோம். எங்களை எல்லாம் விட்டு விட்டு நீ எப்படி போனாய்....

என்று ஜடாயு புலம்புகிறார். 

பாடல்  

'பரவல் அருங்கொடைக்கும், நின்தன் பனிக்குடைக்கும்,

     பொறைக்கும், நெடும் பண்பு தோற்ற

கரவல் அருங் கற்பகமும், உடுபதியும்,

     கடல் இடமும், களித்து வாழ-

புரவலர்தம் புரவலனே! பொய்ப் பகையே!

     மெய்க்கு அணியே! புகழின் வாழ்வே!-

இரவலரும், நல் அறமும், யானும், இனி

     என் பட நீத்து ஏகினாயே?

பொருள் 

'பரவல் அருங்கொடைக்கும் = புகழ் தரும் உன் கொடை திறனுக்கும் 

நின்தன் பனிக்குடைக்கும் = உன் வெண் கொற்றக் குடைக்கும் 

பொறைக்கும் = உன் பொறுமைக்கும் 

நெடும் பண்பு தோற்ற = உயர்ந்த பண்புகள் தோற்க 

கரவல் அருங் கற்பகமும் = மறைக்காமல் கொடுக்கும் கற்பக மரமும் 

உடுபதியும் = நிலவும் 

கடல் இடமும் = கடலும் 

களித்து வாழ = மகிழ்ந்து வாழ 

புரவலர்தம் புரவலனே = அரசர்களுக்கு அரசனே 

பொய்ப் பகையே = பொய்க்கு பகையானவனே 

மெய்க்கு அணியே = உண்மைக்கு அணிகலன் போன்றவனே 

புகழின் வாழ்வே! = புகழுக்கு வாழ்வளிப்பவனே 

இரவலரும் = யாசகம் பெறுபவர்களும் 

நல் அறமும் = நல்ல அறமும் 

யானும் = நானும் 

இனி = இனிமேல் 

என் பட  = என்ன செய்வோம் என்று நினைத்து 

நீத்து ஏகினாயே? = விலகி மேலே போனாய் ?

திருக்குறள் - களவு மயக்கம்

திருக்குறள் - களவு மயக்கம் 

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2024/12/blog-post_22.html

களவு செய்து பொருள் ஈட்டினால் என்ன தப்பு?  மாட்டிக் கொண்டால்தானே பிரச்சனை? மாட்டாமல் செய்தால்?

ஊருக்குள்ள நூறு சதவிகிதம் நேர்மையாக யார் இருக்கிறார்கள்? ஒவ்வொருவனும் ஏதோ ஒரு விதத்தில் சற்று நேர்மைகு விலகி பொருள் சம்பாதிக்காமலா இருக்கிறார்கள்? 

அவனவன் ஆயிரம், கோடி நு அடிக்கிறான். நான் ஒரு சின்ன தொகை அடித்தால் என்ன குறைந்து விடும்?

என்றெல்லாம் நினைக்கலாம். 

இதை அறிவு மயக்கம் என்கிறார் வள்ளுவர். 

புத்தி சரியாக வேலை செய்யவில்லை என்றால் இப்படி எல்லாம் சிந்திக்கத் தோன்றும். 

இத்த அறிவு மயக்கம் ஏன் வருகிறது ? அல்லது யாருக்கு வருகிறது?

எது சரி, எது தவறு, எது நல்லது, எது கெட்டது என்று அளந்து, அறியும் அறிவு இல்லாதவர்களுகு இப்படிப்பட்ட அறிவு மயக்கம் வரும் என்கிறார். 

பாடல் 

 களவென்னும் காரறி வாண்மை அளவுஎன்னும்

ஆற்றல் புரிந்தார்கண் இல்

பொருள்

களவென்னும் = களவு செய்வதினால் நன்மை வரும் என்ற 

காரறி வாண்மை  = கார் என்றால் கருப்பு. கார் மேகம். அறிவில் தோன்றிய மயக்கம். (இருள், கருமை) 

அளவுஎன்னும் = எதையும் ஆராய்ந்து, அளந்து அறியும் 

ஆற்றல் = அறிவு  

புரிந்தார்கண் = உள்ளவர்களிடம் 

இல் = இல்லை 

களவினால் நன்மை வரும் என்று நினைப்பது அறிவு மயக்கம். அது உண்மை இல்லை. 

மலர்ந்த தாமரை

மலர்ந்த தாமரை

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2024/12/blog-post_20.html

சூரிய ஒளி பட்டு தாமரை மலர்வதாகத் தான் அனைத்து இலக்கியங்களும் பேசுகின்றன. அது எவ்வளவு பெரிய தவறு !

அவள் சொல்கிறாள்...தாமரை எப்போது மலரும் தெரியுமா?  அதன் அருகில் வண்டு வந்து ரீங்காரம் இடும் போது...வண்டு வந்து விட்டால் தாமரை தானே மலர்ந்து விடும். அது தாமரைக்கும் வண்டுக்கும் உள்ள உறவு. 

 "பெண்: விம்மியது தாமரை

வண்டு தொடும் நாளிலோ?"

அன்பு மேலிடும் போது பற்றிக் கொள்ள ஒரு கை வேண்டும், சாய்ந்து கொள்ள ஒரு தோள் வேண்டும். 

அவனுக்கோ பரந்த மார்பு. அவளோ மயில் போல் மென்மையானவள். அவனுடைய பரந்த் மார்பில் அவள் சாய்ந்து கொள்கிறாள். ஈருடல், ஓருயிர். 

" பாவை மயில் சாயுதே மன்னவனின் மார்பிலோ"

https://www.facebook.com/watch/?v=872011923657766

கம்ப இராமாயணம் - வாய்மை காத்து

கம்ப இராமாயணம் - வாய்மை காத்து 

தயரதன் ஏன் இறந்தான் ?

அவனுக்கு புத்திர பாசத்தால் இறப்பான் என்று ஒரு சாபம் இருந்தது. எனவே இராமன் கானகம் போகப் போவதை அறிந்து இறந்தான் என்று சொல்லுவார்கள். 

அது சரியா?

காதோரம் வந்த நரை முடியை பார்த்து, இனி ஆட்ச்சியை இராமனிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு கானகம் போவதாகத் தான் தயரதன் நினைத்து இருந்தான். இராமன் முடி சூடி, தயரதன் கானகம் போனால் பிரிவு வந்து இருக்காதா?

சரி, இப்படிப் பார்ப்போம்.

தயரதன் கானகம் போக முடிவு செய்துவிட்டான். கைகேயின் வரத்தால் இராமனும் கானகம் போக வேண்டி இருக்கிறது. நல்லதுதானே...இரண்டு பேரும் கானகம் போய் இருக்கலாமே? பிரிவு வந்து இருக்காதே. 

பின் ஏன் தயரதன் இறந்தான்?

அறம் தவறியதால், நீதி பிழைத்ததால் உயிர் விட்டான். 

அதை இராமனே சொல்கிறான். 

"தயரதன் வலிமையுடன் இருக்கிறானா" என்று ஜடாயு கேட்டவுடன், இராமன் சொல்கிறான்....

"மறக்க முடியாத தன் நீதியைக் காக்க, தயரதன் உயிர் விட்டான்" என்று.

அதைக் கேட்டதும், ஜடாயு மயங்கி விழுந்தான். பின் தெளிந்தான். 

பாடல் 

மறக்க முற்றாத தன் வாய்மை  காத்து அவன்

துறக்கம் உற்றான்' என, இராமன் சொல்லலும்,

இறக்கம் உற்றான் என ஏக்கம் எய்தினான்;

உறக்கம் உற்றான் என உணர்வு நீங்கினான்.

பொருள் 

மறக்க முற்றாத = மறக்கக் கூடாத, மறக்க முடியாத 

தன்  = தன்னுடைய 

வாய்மை = நீதியை

காத்து = காப்பாற்றி 

அவன் = தயரதன் 

துறக்கம் உற்றான் = இறந்து போனான் 

என = என்று

இராமன் சொல்லலும், = இராமன் சொன்னதும் 

இறக்கம் உற்றான் என = ஏமாற்றம் அடைந்தான் 

 ஏக்கம் எய்தினான் = ஏங்கினான் 

உறக்கம் உற்றான் என = மயக்க நிலை உற்று 

உணர்வு நீங்கினான் = பின் தெளிந்தான் 

இராமனைப் பிரிந்ததால் அல்ல, நெறி தவறி விட்டோமே என்ற கவலையில் உயிர் விட்டான் தயரதன். 

"அப்பா இறந்து போனார்" என்று சொல்லி இருக்கலாம். 

இராமன் அப்படிச் சொல்லவில்லை. மீற முடியாத, மீறக் கூடாத அறத்தை மீறியதால் உயிரை விட்டான் என்று சொன்னான். 

அந்த அதிர்ச்சி செய்தி கேட்ட ஜடாயு, மயங்கி விழுந்தான். 

பின் என்ன சொன்னான்?

திருக்குறள் - அளவின் கண்

 திருக்குறள் - அளவின் கண் 

ஆத்துல போட்டாலும் அளந்து போடு னு ஒரு பழ மொழி உண்டு .  

எதைச் செய்தாலும் ,  ஒரு கணக்கு வேண்டும் .  ஒரு அளவு இல்லாமல் எதையும் செய்யக் கூடாது .  

வாழ்க்கைக்கு என்ன கணக்கு .  எதைச் செய்வது ,  எப்படிச் செய்வது ,  எவ்வளவு செய்வது ,  எதைச் செய்யக் கூடாது. செய்தால் என்ன ஆகும் என்றெல்லாம் ஒரு அளவு வேண்டாமா ? 

சுவையாக இருக்கிறது என்பதற்காக பத்து லட்டு தின்னலாமா ?   

தமிழ் சமுதாயம் இந்த கணக்கு வழக்கில் மிக ஆழமாக போய் இருக்கிறது .  

உண்மை என்றால் என்ன ,  அதன் அளவு என்ன ,  பாவ புண்ணியம் என்பது என்ன, நன்மை தீமை என்றால் என்ன என்றெல்லாம் ஆராய்ந்து ,  எல்லாவற்றிற்கும் ஒரு வரைவிலக்கணம் செய்து வைத்து இருக்கிறது .  

ஒருவனை நாம் அடிக்கிறோம் என்றால் அவன் திருப்பி அடிப்பான் என்ற  கணக்குத் தெரிய வேண்டும் .  மற்றவன் பொருளை எடுத்தால் எவ்வளவு நாள் சிறை செல்ல வேண்டியிருக்கும்  என்ற கணக்கு வேண்டும் .  இல்லை என்றால் மனம் போன போக்கில்  எதையாவது செய்து ,  மாட்டிக் கொண்டு முழிக்க வேண்டியதுதான் . 

வள்ளுவர் சொல்கிறார்,

"களவின் மேல் தீராக் காதல் கொண்டவர்கள் ,  இந்த கணக்கெல்லாம் பார்க்க மாட்டார்கள்"

 என்று . 

பாடல் 

அளவின்கண் நின்றொழுகல் ஆற்றார் களவின்கண்

கன்றிய காத லவர்

பொருள் 

அளவின்கண் = ஒரு அளவையும்  

நின்றொழுகல் =  கடைப்பிடித்து வாழ 

ஆற்றார் = மாட்டார்கள் 

களவின்கண் = களவு செய்வதில் 

கன்றிய = மிகுந்த 

காத லவர் = காதல் உள்ளவர்கள் 

இங்கே அளவு என்பதற்கு நீண்ட விளக்கம் தருகிறார் பரிமேலழகர் .  

உண்மையை எப்படி நிறுவுவது ? அதற்கு என்ன சாட்சிகள், அளவுகள் உண்டு ?   நன்மை ,  தீமை ,  பாவம் ,  புண்ணியம் ,  இன்பம் ,  துன்பம் என்று வினையும் ,  அதனால் வரும் விளைவும் என்று அடுக்கிறார் .  

கன்றிய காதல் என்றால் எப்ப யார் பொருளை எடுக்கலாம், யாரை ஏமாற்றி  ஏதாவது  அடையலாம் ,  ஒன்றையும் கொடுக்காமல் அல்லது குறைவாகக் கொடுத்து நிறைய  பெற்றுக் கொள்வது, என்று இப்படி சதா சர்வ காலமும் சிந்தித்துக் கொண்டே இருப்பவர்கள் .  இவர்களுக்கு வாழ்வில் ஒரு கணக்கும் கிடையாது ,  வழக்கும் கிடையாது .  

கொடுத்துப் பழக வேண்டும் .  எடுத்து அல்ல .  

கம்ப இராமாயணம் - சடாயு புலம்பல்

கம்ப இராமாயணம் - சடாயு புலம்பல் 

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2024/12/blog-post_13.html

சடாயு இராம இலக்குவனர்களைப் பார்த்து "நீங்கள் யார் "  என்று கேட்டார் .  அதற்கு அவர்கள் "நாங்கள் தயாரதனின் பிள்ளைகள் "  என்று கூறினார்கள் .  

அதைக் கேட்டதும் ஒரு சிறு குன்றின் மேல் அமர்ந்து இருந்த ஜடாயு வேகமாக தத்தி தத்தி வந்து தன் பெரிய சிறகுகளால் அவர்களை அணைத்துக் கொண்டார். மேலும் ,  "தயரதன் நலமாக இருக்கிறாரா" என்று விசாரித்தார் . 

பாடல் 

உரைத்தலும், பொங்கிய உவகை வேலையன்,

தரைத்தலை இழிந்து அவர்த் தழுவு காதலன்,

'விரைத் தடந் தாரினான்,  வேந்தர் வேந்தன்தன்,

வரைத் தடந் தோள் இணை வலியவோ?' என்றான்.

பொருள் 

உரைத்தலும் = "நாங்கள் தயரதனின் பிள்ளைகள் "  என்று சொன்னவுடன் 

பொங்கிய =பொங்கி வந்த 

உவகை  = மகிழ்ச்சிக் 

வேலையன் = கடல் போல வர 

தரைத்தலை இழிந்து = குன்றின் மேல் இருந்து தரைக்கு வந்து 

அவர்த் தழுவு காதலன் = அவர்களை (இராம இலக்குவர்களை )  தழுவும் காதல் கொண்ட சடாயு 

'விரைத் = மணம் பொருந்திய 

தடந் = பெரிய 

தாரினான் = மாலை அணிந்த 

வேந்தர் வேந்தன்தன் = அரசர்களுக்கு அரசனான 

வரைத் = மலை போன்ற 

தடந் தோள் = பெரிய தோள்கள் 

இணை = இரண்டும் 

வலியவோ?' = வலிமையாக இருக்கின்றனவா  

 என்றான் = என்று கேட்டான் .

அவ்வளவு ஆர்வத்தோடு கேட்ட ஜடாயுவுக்கு இராம இலக்குவனர்கள் என்ன பதில் சொன்னார்கள் ? 

என்ன சொல்லி இருப்பார்கள் என்று தெரியும் .  எப்படி சொல்லி இருப்பார்கள் என்று தெரியாது .  

நாளை சிந்திப்போம் .  

கம்ப இராமாயணம் - அவலச் சுவை - புலம்பல்கள்

 கம்ப இராமாயணம் - அவலச் சுவை - புலம்பல்கள் 

இன்பமான நிகழ்வுகளை எளிதில் சொல்லி விடலாம் .  பெரிய, ஆழ்ந்த வார்த்தைகள் தேவை இல்லை .  எல்லோரும் புரிந்து கொள்ள முடியும் .  

சோகத்தை ,  துன்பத்தை எழுத்தில் வடிப்பது அவ்வளவு எளிது அல்ல .  துன்பத்தில் என்ன இருக்கிறது விவரிக்க ?  வர்ணிக்க ?   

மேலும் அதை மெருகு செய்யப் போனால்  சில சமயம் அருவெறுப்பாகி விடும் .  "இறந்த அவன் முகம் அழுகிய வாழைப் பழம்  போல் இருந்தது "  என்று சொன்னால் நல்லாவா இருக்கும் .  

ஆனால் கம்பன் சோகத்தையும் மிக அழகாக படம் பிடிக்கிறான் .  

பாத்திரங்களின் சோகம் நம்மை தாக்க வேண்டும் .  அதே சமயம் அடடா என்ன அழகாக சொல்லி இருக்கிறான் என்ற நயமும் வேண்டும் .  வார்த்தைகளில் ஆழம் வேண்டும் ,  சோகத்தை பிரதிபலிக்க வேண்டும் ,  அதே சமயம் சொல்லப் பட்ட விதமும் நேர்த்தியாக இருக்க வேண்டும் .  

"இறந்தார் ,  மண்டைய போட்டார் ,  டிக்கெட் வாங்கி விட்டார்" என்றெல்லாம் சொல்லாமல்   "இறைவன் திருவடியை அடைந்தார் ,  காலமானார் "  என்றெல்லாம் சொல்லுவது போல .  

இராமாயணத்தில் பல இடங்களில் கம்பன் சோகத்தைப் பிழிகிறான் .  அது நம் நெஞ்சை அறுக்கும் படி இருக்கும் .  வலிக்கும் .  அவன் சொன்ன விதம் ,  நம்மை வியப்பில் ஆழ்த்தும் .  இப்படி கூட இதைச் சொல்ல முடியுமா என்று நினைக்க வைக்கும் .  

சோக இரசம்.

முதல் புலம்பல் ஜடாயு புலம்பல் .  தயரதன் இறந்த சேதி கேட்டு ஜடாயு புலம்புகிறான் .  

நினைத்துப் பார்ப்போம். நெருங்கிய நண்பர் இறந்து விட்டதாக அவருடைய மகன் நம்மிடம்  கூறுகிறான் .  அந்த மகனிடம் நாம் என்ன சொல்லுவோம் ? 

ஜடாயு என்ன சொன்னார் என்று பார்ப்போம் .