Poems from Tamil Literature

Thursday, September 22, 2022

கந்தரனுபூதி - மெய்யியல் - பகுதி 5

(இதன் முந்தைய பதிவுகளின் வலைதள விவரங்களை இந்தப் பதிவின் இறுதியில் பகிர்ந்து இருக்கிறேன். தேவை இருப்பின், அவற்றையும் வாசித்துக் கொள்ளலாம்)

பதி, பசு, பாசம் என்ற மூன்றும் நிரந்தரமானவை, தோற்றமும், முடிவும் இல்லாதவை, இதில் பதியும், பசுவும் உயிர் பொருள்கள், அறிவு உள்ளவை, பாசம் என்பது உயிர் அற்றது, அறிவும் அற்றது என்று பார்த்தோம்.

ஆணவத்தின் காரணமாக பசு, பதியைப் பற்றாமல் பாசத்தில் அகப்பட்டுக் கொள்கிறது என்றும், அந்த அஞ்ஞான இருளில் அது தவித்து வெளி வர நினைக்கும், அந்த எண்ணமும், முயற்சியும்தான் மூல கன்மம் என்று வழங்கப் படுகிறது என்றும் சிந்தித்தோம்.

அப்படி வெளிவர நினைத்து தவிக்கும் உயிர்களுக்கு இரங்கி இறைவன் தன் நிலையில் இருந்து கீழிறங்கி வரும் முதல் ஐந்து நிலைகளான சிவ தத்துவத்தைப் பார்த்தோம். அவையாவன

நாதம் , விந்து . சதாக்கியம், ஈஸ்வரம், சுத்த வித்தை.

மீதி உள்ள 31 தத்துவங்களையும் பற்றி சிந்திப்போம்.

இனி உயிர்கள் இயங்க வேண்டும். இயங்க என்ன வேண்டும்?

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/5.html

(pl click the above link to continue reading)

நீங்கள் ஒரு இடத்தில் இருந்து இன்னொரு இடத்துக்குப் போகிறீர்கள் என்று வைத்துக் கொள்வோம். இந்த இரண்டு இடத்துக்கும் நடுவில் இடை வெளி வேண்டும். அப்போதுதான் நகர முடியும்.

அது எளிதாகப் புரிகிறது.

ஆனால், நகர இன்னொன்றும் வேண்டும். அதுதான் "காலம்" .

நீங்கள் பிறந்த ஊரில் இருந்து இப்போது இருக்கும் இடத்துக்கு வந்து இருகிறீர்கள். அந்த இரண்டு இடங்களுக்கும் இடையில் உள்ள தூர வித்தியாசம் உங்களுக்குப் புரிகிறது.

நீங்கள் பிறந்ததில் இருந்து இன்று வரை உள்ள காலம்? அது புரிவது இல்லை. ஏன் என்றால் அது ஒரு பருப் பொருள் அல்ல. தொட்டு உணர முடியாது. இருந்தும் காலம் வேண்டும் என்று புரிகிறது அல்லவா.

எனவே, முதலில் இறைவன் அசுத்த மாயையில் இருந்து "காலம்" என்ற தத்துவத்தை தோற்றிவித்தான்.

காலம் என்ற ஒன்று இல்லாவிட்டால் எப்படி இருக்கும் என்று யோசித்துப் பாருங்கள்? தோற்றம் இல்லை, வளர்ச்சி இல்லை, மறைவு இல்லை, ஒன்றும் இருக்காது. எனவே முதல் தத்துவமாக கால தத்துவத்தை இறைவன் படைக்கிறான்.

காலம் தோன்றி விட்டது.

காலத்துக்குள் உயிர்கள் இயங்க வேண்டும்.

எப்படி இயங்க வேண்டும்?

அவைகள் முன் செய்த வினைகளின் படி இயங்கும். ஒரு பிறவியில் செய்த நன்மை தீமைகள், பாவ- புண்ணியங்களாகி, பின் இன்ப-துன்பமாக வந்து சேரும்.

ஒரு பிறவி, மறு பிறவி என்பது காலத்தின் அடிப்படையில் வருவது.

இவன் இப்படித்தான் வாழ வேண்டும் என்று இறைவன் நியமிக்கிறான்.

அதை "நியதி" தத்துவம் என்கிறார்கள்.

அது இரண்டாவது தத்துவம். நியமிக்கப்படுதல். உனக்கு இது தான் என்று நியமித்தல். இதை நாம் ஊழ் என்கிறோம், விதி என்கிறோம்.

அடுத்து என்ன?

உயிர்கள் இயங்கும் காலத்தையும், அவை செய்ய வேண்டிய கால அளவையும் நிர்ணயம் செய்தாகி விட்டது. இனி அஞ்ஞான இருளில் மூழ்கிக் கிடக்கும் உயிர்களை கொஞ்சம் எழுப்பி விட வேண்டும். அவற்றின் தூக்கத்தைக் கலைக்க வேண்டும்.

எனவே மூன்றாவது தத்துவம் "கலை" என்று அழைக்கப் படுகிறது. திருப்பள்ளி எழுச்சி அது.

காலம்

நியதி

கலை

உயிர்கள தூக்கம் கலைந்து எழுகின்றன. எழுந்தவுடன், நான் யார், எங்கே இருக்கிறேன், என்ன செய்கிறேன் என்ற கேள்வி பிறக்கும். கேள்விக்கு விடை அறிய முற்பட்டும். அதை அறிவு அல்லது "வித்தை " என்கிறார்கள். உயிர்கள் எவ்வாறு ஞானம் அடைகின்றன என்பது பற்றிய தத்துவம் அது. வித்யா தத்துவம். உயிர்கள் உண்மையை தேடி அலைகின்றனவா இல்லையா?

காலம்,

நியதி,

கலை,

வித்தை

அறிவு தேடலின் நடுவே, ஆசை பெருகும். அறிய அறிய ஆசை வரும். தெரியாத ஒன்றின் மேல் ஆசை வராது. தெரிய வரும் போது எனக்கும் அது போல ஒன்று வேண்டும் என்ற ஆசை வரும். அந்த ஆசை மேலும் கர்மத்தைத் தூண்டும். ஆசைக்கு "இராகம்" என்று பேர் சொல்கிறார்கள்.

காலம்

நியதி

கலை

வித்தை

இராகம்

இந்த ஐந்தையும் கஞ்சுகம் (ஆடை) என்பார்கள். ஆன்மா அணிந்து கொள்ளும் ஆடை. ஏன் ஆடை என்றால், ஆன்மாவுக்கு வடிவு கிடையாது. இந்த ஐந்து குணங்களும் சேர்ந்த பின் ஆன்மா ஒரு வடிவு கொள்ளும்.

அப்படி ஒரு வடிவு கொண்ட ஆன்மாவுக்கு "புருடன்" என்று பெயர்.

குணம், காலம், அறிவு என்று ஒன்றும் இல்லாத ஆன்மா அறிவு, ஆசை, காலம் எல்லாம் பெற்று ஒரு வரையறைக்குள் செயல்படத் தொடங்க தயாராக இருக்கும். அப்படிப்பட்ட ஆன்மாவுக்கு புருடன் என்று பெயர்.

காலம்

நியதி

கலை

வித்தை

இராகம்/அராகம்

புருடன்

இனியும் ஆன்மா இயங்காது. ஆன்மா இயங்க வேண்டும் என்றால் அது தன்னை தொடர்பு படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

என் பெற்றோர், என் மனைவி, கணவன், பிள்ளைகள், வீடு, வாசல், வேலை, என்று தன்னைச் சுற்றி ஒரு பின்னலை ஏற்படுத்திக் கொள்ளும், அதற்கு பிரகிருதி மாயை என்று பெயர்.

நேற்றுவரை யாரோவாக இருந்த இரண்டு பேர் இன்று முதல் அவன் தான் என் உயிர், அவள் இல்லாமல் நான் இல்லை என்று சொல்ல வைப்பது இந்த மாயை. தந்தை, தாய், பிள்ளை என்பதெல்லாம் கற்பித்துக் கொண்டது. அந்தப் பிணைப்பு இருந்தால் தான் செயல் பட முடியும்.

காலம்

நியதி

கலை

வித்தை

இராகம்/அராகம்

புருடன்

பிரகிருதி மாயை

என்ற இந்த ஏழு தத்துவங்களை வித்யா தத்துவங்கள் என்று சொல்கிறார்கள்.

இதில் ஒவ்வொன்றும் இதற்கு முன் உள்ள சிவ தத்துவத்தில் இருந்து எப்படி வந்தன என்று விளக்கங்கள் இருக்கிறது. சொல்லின் விரியும்.

சிவ தத்துவம் 5, வித்யா தத்துவம் 7 ஆக பன்னிரண்டு தத்துவங்கள் பற்றி சிந்தித்தோம்.

இன்னும் 24 தத்துவங்கள் இருக்கின்றன.

மேலும் சிந்திப்போம்.

[

மெய்யியல் - பகுதி 1

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/1.html

மெய்யியல் - பகுதி 2

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/2.html

மெய்யியல் - பகுதி 3

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/3.html

மெய்யியல் - பகுதி 4

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/4.html

]

Wednesday, September 21, 2022

திருக்குறள் - வெஃகாமை - முன்னுரை

பொறாமை பற்றி முந்தைய அதிகாரத்தில் படித்தோம்.

பொறாமை வந்தால் என்ன ஆகும்?

மற்றவன் பெற்ற ஆக்கத்தைக் கண்டு பொறுத்துக் கொள்ள முடியாது. அது அவனுக்கு இல்லாமல் போக வேண்டும் என்று நினைவு வரும். "பெரிய வண்டி வாங்கிடானாம்...வேகமா போய் எங்காவது விபத்து நடந்து மருத்துவ மனையில் கட்டுப் போட்டு கிடந்தாதான் அவன் ஆணவம் அடங்கும்" என்று மனதுக்குள் சாத்தான் ஓதும்.

இல்லை என்றால் அவன் பொருள் தனக்கும் வேண்டும் என்று ஆசை வரும்.

அவன் பொருளை தான் எப்படி கொள்ள முடியும்?

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_21.html

(Please click the above link to continue reading)

அதிகாரம் இருந்தால், மிரட்டி வாங்கிவிடலாம். பல அரசியல்வாதிகள் சாதாரண மக்களின் நிலத்தை, வீட்டை, தொழில் நிறுவனங்களை மிரட்டி வாங்கிவிடுவதை பற்றி செய்திகள் படிக்கிறோம்.

அதிகாரம் இல்லாவிட்டால், ஏமாற்றி எடுத்துக் கொள்ளலாமா என்று நினைப்பது.

பொருள் மட்டும் அல்ல, மற்றவனுக்கு ஒரு அழகான மனைவி இருந்தால் அவள் மேல் ஆசைப் படுவது.

இராவணன் பட்ட மாதிரி, இந்திரன் ஆசை கொண்ட மாதிரி.

ஒருவன் புகழை அழிக்க நினைப்பது.

ஒருவன் கருத்தை களவாடி தன் கருத்துப் போல சொல்லுவது.

இப்படி இந்த பொறாமை பல விதங்களில் வெளிப்படும்.

அதில் ஒன்று பற்றி அடுத்த அதிகாரத்தில் கூற இருக்கிறார்.

வெஃகாமை

பிறனுடைய பொருளை நடுவு நிலைமை இன்றி கவர நினைத்தல்.

கவர்வது குற்றம். அதற்கு சட்டப்படி தண்டனை உண்டு.

கவர நினைப்பது கூட குற்றமாம். நினைப்பதற்கு சட்டப்படி தண்டனை கிடையாது. ஆனால், அதுவும் குற்றம்தான்.

"வவ்வக் கருதாமை" என்பார் பரிமேலழகர்.

வெஃகாமை பற்றி சிந்திக்க இருக்கிறோம்.

இல்லறம் சிறக்க வேண்டும் என்றால் இந்த வெஃகாமை இருக்கக் கூடாது. அவனுக்கு கிடைத்தது அவனுக்கு. நமக்கு கிடைத்தது நமக்கு என்று இருக்க வேண்டும்.

பிறன் பொருளை கவர நினைத்தால், இல்லறம் சிதையும். நீ அவன் பொருளை எடுக்க நினைக்கும் போது, உன் பொருளை வேறொருவன் எடுக்க நினைப்பான். எங்கு போய் முடியும் இது?

இல்லறத்தில் இருப்பவன் இதை தவிர்க் வேண்டும்.

மேலும் சிந்திப்போம்.

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம் - (3598) - ஒலிகள்

ஒரு பக்கம் பாண்டவர் சேனை.

இன்னொரு பக்கம் கௌரவர் சேனை.

கடல் போல் படைகள் இருபுறமும். பெரிய பெரிய ஆண்மை வீரர்கள் இரண்டு புறமும்.

பெரிய மாமிச மலை போன்ற வீரர்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் மல்யுத்தம் செய்கிறார்கள். அந்த ஒலி.

யானைப் படைகள். குதிரைப் படைகள். காலாட் படைகள். ஆயுந்தங்கள் ஒன்றோடு ஒன்று உரசும் ஒலி. வீரர்கள் எழுப்பும் ஒலி. யானைகளும், குதிரைகளும் எழுப்பும் ஒலி. எவ்வளவு பேரிரைச்சலாக இருக்கும் என்று எண்ணிப் பாருங்கள்.

அது மட்டும் அல்ல,

இந்த போரின் நாயகன் கண்ணன்தான். அவன் தான் யுத்தத்துக்கு முதல் சங்கை ஊதினான். அவன் நேரடியாக சண்டை செய்யா விட்டாலும் அவன் அறிவும், அருளும் தான் அந்த யுத்தத்தை வழி நடத்தியது.

கண்ணனே போர்க் களத்தில் நிற்கிறான் என்றதும் அதைக் காண விண்ணில் தேவர்கள் எல்லோரும் கூடி விட்டார்கள். கண்ணன் நகர்த்தும் காய்களை கண்டு அவர்கள் வியந்து ஆஹா ஓஹோ என்று ஒலி எழுப்புகிறார்கள்.

மண்ணும் விண்ணும் அதிர்கிறது.

நம்மாழ்வார் அதை நம் கண் முன் கொண்டு வந்து நிறுத்துகிறார்.

பாடல்

ஊணுடை மல்லர் ததர்ந்த வொலி,மன்னர்

ஆணுடை சேனை நடுங்கு மொலி,விண்ணுள்

ஏணுடைத் தேவர் வெளிப்பட்ட வொலி,அப்பன்

காணுடைப் பாரதம் கையரைப் போழ்தே.

பொருள்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/3598.html

(pl click the above link to continue reading)

ஊணுடை = பெரிய உடலை உடைய

மல்லர் = மல்லர்கள்

ததர்ந்த வொலி = சண்டையிடும் ஒலி

மன்னர் = மன்னர்கள்

ஆணுடை = ஆண்மை உடைய, அதாவது வீரம் நிரம்பிய

சேனை = சேனைகள்

நடுங்கு மொலி = நடுங்கும் ஒலி. கண்ணன் எதிர்புறம் நிற்கிறான். நாம் எங்கே பிழைக்கப் போகிறோம் என்று கௌரவ சேனைகள் நடுங்குகின்றனவாம்.

விண்ணுள் = வானில்

ஏணுடைத் = உயர்ந்தவர்களாக எண்ணப்படும்

தேவர் = தேவர்கள்

வெளிப்பட்ட வொலி = வெளிப்பட்டு உண்டாக்கிய ஒலி

அப்பன் = திருமால், கண்ணன்

காணுடைப் = காண்பதற்கு உரிய

பாரதம் = பாரதப் போரை

கையரைப் = அறைகூவி அழைத்த

போழ்தே. = அந்த நேரத்தில்

அர்ஜுனனோ, தர்மனோ, பீமனோ, பீஷ்மரோ, துரோனாச்சரியரோ அல்ல பாரதப் போரை நடத்தியது. அது பூபாரம் தீர்க்க கண்ணன் நடத்திய மாபாரதப் போர் என்பர் ஆன்றோர்.

அத்தனை ஒலியையும் நமக்கு முன் கொண்டு வந்து நிறுத்துகிறார் நம்மாழ்வார்.

ஏன்?

அவ்வளவு பெரிய போரை நடத்தி வெற்றி பெற்றவன். நம் துன்பங்களை துடைத்து நமக்கு வெற்றியைத் தரமாட்டானா? இதெல்லாம் அவனுக்கு ஒரு சிறு வேலை. கட்டாயம் செய்வான்.

வெற்றிப் பாசுரத்தில் ஐந்தாவது பாசுரம் இது.

மேலும் பயணிப்போம்.

(முந்தைய பதிவுகள்

பாசுரம் 3594 - ஆழி எழ

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_30.html

பாசுரம் 3595 - ஒலிகள்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post.html

பாசுரம் 3596 - நான்றில

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/3596.html

பாசுரம் 3597 - உலகம் உண்ட ஊண்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/3596_12.html

)

Tuesday, September 20, 2022

கந்தரனுபூதி - மெய்யியல் - பகுதி 4

நாதம்

விந்து

சதாக்கியம்

ஈஸ்வரம்

சுத்த வித்தை.

இந்த ஐந்து தத்துவங்களும் சுத்த தத்துவம் என்று அழைக்கப்படும். முப்பத்தாறு தத்துவங்களில் ஐந்து பார்த்து விட்டோம்.

மீதி உள்ள 31 தத்துவங்களையும் பற்றி சிந்திப்போம்.

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/4.html

(pl click the above link to continue reading)

இனி உயிர்கள் செயல்படத் தொடங்க வேண்டும். உயிர்கள் செயல்பட என்ன வேண்டும் என்று அறிந்து, அவற்றை இறைவன் உருவாக்குகிறான்.

ஒரு பெரிய வீடு இருக்கிறது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அந்த வீட்டைப் பார்த்து இரசிக்கிரோம். அடடா எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறது. எவ்வளவு பெரிய வீடு என்று.

வீட்டினுள் சென்று பார்க்கிறோம். பெரிய முன் அறை, மூன்று படுக்கை அறை, பெரிய சமையல் அறை, மூன்று குளிப்பறை என்று நன்றாக இருக்கிறது.

சற்று சிந்திப்போம். வீடு என்பது ஒரு பொருள் அல்ல. பல பொருள்களின் தொகுதி. அவ்வளவே. ஒவ்வொன்றாகச் சொல்ல முடியாது என்பதால் எல்லாவற்றையும் சேர்த்து வீடு என்று ஒரு பெயர் வைத்து இருக்கிறோம். .

உண்மையில் அது சிமென்ட், இரும்பு கம்பிகள், மணல், கல், கண்ணாடி, மரம், துணி என்பவற்றின் தொகுதி. எல்லாவற்றையும் பிரித்துப் போட்டால், அவ்வளவு பெரிய வீடு, ஒரு மூலையில் குவிந்து கிடக்கும்.

அதில் இன்னும் உள்ளே போவோம்.

அங்கே உள்ள மேஜை, நாற்காலி எல்லாம் பிரித்துப் போட்டால் மரம் மிஞ்சும்.

படுக்கை, தலையணை, போர்வை, படுதா இவற்றை பிரித்தால் துணியும் நூலும் மிஞ்சும்.

அதை இன்னும் பிரித்தால் நூல், சாயம் மிஞ்சும்.

அதை இன்னும் பிரித்தால் பஞ்சு மிஞ்சும்.

இப்படி உள்ளே போய் கொண்டே இருக்கலாம்.

தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது என்ன என்றால், எந்த பெரிய பொருளும் ஏதோ நுண்ணிய பொருள்களின் தொகுதி என்று.

மனிதன் என்றால் உறுப்புகள், அதற்கு கீழே தோல், எலும்பு, இதயம் என்று அங்கங்கள், அவற்றிக்கு உள்ளே திசுக்கள், அவற்றிற்கு உள்ளே செல்கள் என்று போய்க் கொண்டே இருக்கும்.

ஏதோ ஒரு நுண்ணிய பொருளில் இருந்து பெரிய பொருள்கள் உருவாகின்றன என்று புரிகிறது அல்லவா?

அந்த நுண்ணிய பொருளை பிரித்தால் உள்ளே இன்னும் போகும்.

இப்படி போய்க் கொண்டே இருந்தால், இறுதியில் ஒரு மிக மிக நுண்ணிய பொருள் ஒன்று இருக்கும். அதை கண்ணால் காண முடியாது, காதால் கேட்க முடியாது. புலன்களுக்கு பிடிபடாது. அவ்வளவு நுண்மை வாய்ந்தது

அந்த நுண்மையான ஒன்றை மாயை என்று சொல்கிறார்கள். மிக மிக நுண்மையானது. அதை விட நுண்மையான ஒன்று இல்லை என்றால் அது எவ்வளவு நுண்மையானது என்று சிந்திக்க முடியும்.

அந்த மாயையில் இருந்து இறைவன் உலகைப் படைத்தான்.

இந்த மாயையை இரண்டாகப் பிரிக்கிறார்கள்.

சுத்த மாயை, அசுத்த மாயை என்று.

அப்படியானால் இரண்டு மாயை உண்டா என்றால் இல்லை.

என்ன ஒரே குழப்பமாக இருக்கிறதா?

இது இரண்டு உதாரணங்கள் மூலம் விளக்கப்படுகிறது.

குன்றிமணி என்று ஒரு விதை உண்டு. அது ஒரு புறம் கறுப்பாக இருக்கும், மறு புறம் சிவப்பாக இருக்கும். இந்தப் பக்கம் பார்பவர்கள் அதை கறுப்பு என்பார்கள். மறு புறம் பார்பவர்கள் அது சிவந்த நிறம் உடையது என்பார்கள். அது ஒன்றுதான், இரண்டும் தான்.

நம் காற்று மண்டலம் இருக்கிறதே, ,அது பூமிக்கு அருகில் மாசு உடையதாக இருக்கும். குப்பைகள், புகை, தூசி என்று. மேலே போகப் போக சுத்தமாக இருக்கும். ஒரே மண்டலம் தான் கீழே அசுத்தம், மேலே சுத்தம். அது போல

ஒரே மாயை தான், இரண்டு பிரிவுகள்.

இந்த அசுத்த மாயையில் இருந்து இறைவன் ஏழு தத்துவங்களை தோற்றுவிக்கிறான். அவை இல்லாமல் இந்த உயிர்கள் செயல் பட முடியாது. உயிர் அசைய முதலில் அவை வேண்டும்.

அவை என்னென்ன என்று நாளை பார்ப்போமா?

[

மெய்யியல் - பகுதி 1

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/1.html

மெய்யியல் - பகுதி 2

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/2.html

மெய்யியல் - பகுதி 3

]https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/3.html

Sunday, September 18, 2022

திருக்குறள் - அழுக்காறாமை - பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்

இந்த அதிகாரத்தின் இறுதிக் குறளுக்கு வந்து விட்டோம்.

எல்லோருக்கும் வேண்டியது என்ன - வாழ்க்கையில் முன்னேற்றம். நாளும் உயர்ந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். நேற்றை விட இன்று சிறப்பாக இருக்க வேண்டும். அதுதானே சுகம்?

ஒருவனிடம் ஆயிரம் ரூபாய் இருக்கிறது. முயன்று, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பொருள் சேர்த்து அதை பத்தாயிரம் ரூபாய் வரை கொண்டு வந்து விட்டான். அது வளரும் போது ஒவ்வொரு நாளும் அவனுக்கு மகிழ்ச்சிதான்.

மற்றொருவன் இருபதாயிரம் வைத்து இருந்தான். அது நாளும் தேய்ந்து பத்தாயிரத்தில் வந்து நின்றது.

இருவரும் இறுதியில் அடைந்த இடம் பத்தாயிரம். முதலாமவன் உயர்ந்து அங்கு வந்தான். இரண்டாமவன் தாழ்ந்து அங்கு வந்தான்.

எவ்வளவு இருக்கிறது என்பதல்ல கேள்வி. எப்படி நாம் அங்கு வந்து சேர்ந்தோம் என்பதில் இருக்கறது பெருக்கமும், சுருக்கமும்.

வள்ளுவர் சொல்கிறார்

பொறாமை கொண்டவன் ஒரு காலும் பெருக்கம் அடைய மாட்டான். என்ன சம்பாதித்தாலும் அவனுக்கு ஒரு திருப்தி கிடையாது. தான் வளர்ந்து விட்டோம் என்று அவன் ஒரு காலும் நினைக்க மாட்டான். எப்போதும் யாருடனாவது தன்னை ஒப்பிட்டு, ஐயோ நான் அந்த அளவுக்கு இல்லையே என்று வருந்திக் கொண்டே இருப்பான்.

மாறாக, பொறாமை இல்லாதவன், என்ன கிடைத்தாலும், அவனுக்கு மகிழ்ச்சிதான்.யாருக்கு எவ்வளவு கிடைத்தது என்று அவன் சிந்திக்க மாட்டான். எனக்கு இவ்வளவு கிடைததது. சந்தோஷம் என்று மகிழ்ச்சியாக இருப்பான்.

எனக்கு தெரிந்து சிலர் இருக்கிறார்கள். தினமும் பங்கு சந்தை எண்களை பார்த்துக் கொண்டு இருப்பார்கள். கோடிக் கணக்கில் அவர்களிடம் பங்குகள் இருக்கும். அதில் ஒரு இலட்சம் குறைந்து விட்டால், ஏதோ வாழ்வே பறி போனது போல வருந்துவார்கள். ஏன் என்றால், அவர்களுக்கு இலக்கு வேறு. எட்டு கோடி இருந்தால், அதை எப்படியாவது பத்து கோடி ஆக்க வேண்டும். அவனை விட பெரிய ஆளாக வேண்டும். இவனை விட பெரிய ஆளாக வேண்டும். என்று சதா சர்வ காலமும் அதே நினைப்பு.

சற்று கடினமான குறள்.

பாடல்

அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லைஅஃது இல்லார்

பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்

பொருள்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_69.html

(Pl click the above link to continue reading)

அழுக்கற்று = பொறாமை கொண்டு

அகன்றாரும் = அகன்ற செல்வதை, ஆக்கத்தை அடைந்தவர்

இல்லை = யாரும் இல்லை

அஃது இல்லார் = அந்த பொறாமை குணம் இல்லாதவர்

பெருக்கத்தில் = செல்வப் பெருக்கில்

தீர்ந்தாரும் இல் = அடையாமல் இல்லாமலும் இல்லை

"பெருக்கத்தில் தீர்ந்தாரும் இல்லை " - பொறாமை இல்லாதவர்களின் பெருக்கம் முடிவே இல்லாமல் வளர்ந்து கொண்டே இருக்கும் என்கிறார்.

எனவே, அதன் எதிர்பதம்

பொறாமை கொண்டவர்களின் ஆக்கம் முடிவில்லாமல் தேய்ந்து கொண்டே போகும் என்பது.

இதுக்கு மேல பொறாமை பற்றி சொல்ல என்ன இருக்கிறது.

பொறாமை எதிரிகள் மேல் மட்டும் அல்ல. நெருங்கிய நண்பர்கள் மேல், உறவுகள் மேலும் கூட வரலாம். அதெல்லாம் இல்லை என்று சொல்லுவதை விட, அப்படி இருக்குமா என்று ஆராய்ந்து பார்த்து சரி செய்து கொள்வது நலம்.

(இந்த அதிகாரத்தின் முந்தைய பதிவுகளை கீழே உள்ள வலை தளங்களில் காணலாம்

முன்னுரை: அழுக்காறாமை என்றால் பொறாமை கொள்ளாமை. பிறர் ஆக்கம் கண்டு பொறுத்துக் கொள்ளும் தன்மை இல்லாமை. பிறர் ஆக்கம் கண்டு பொறாமை என்பார் பரிமேலழகர்.

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/07/blog-post_31.html

குறள் எண் 161:

ஒழுக்காறாக் கொள்க ஒருவன்தன் நெஞ்சத்து

அழுக்காறு இலாத இயல்பு

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post.html

குறள் எண் 162: (பாகம் 1)

விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்

அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/1.html

குறள் எண் 162: (பாகம் 2)

விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது இல்லையார் மாட்டும்

அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/2.html

குறள் எண் 163:: அறனாக்கம்

அறனாக்கம் வேண்டாதான் என்பான் பிறனாக்கம்

பேணாது அழுக்கறுப் பான்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_16.html

குறள் எண் 164: அல்லவை செய்யார்

அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார் இழுக்காற்றின்

ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_22.html

குறள் எண் 165: அது சாலும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_26.html

குறள் எண் 166: இன்றிக் கெடும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_31.html

குறள் எண் 167: காட்டி விடும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_24.html

குறள் எண் 168 :உய்த்துவிடும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_10.html

குறள் எண் 169 : நினைக்கப்படும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_14.html

)

திருவாசகம் - திரு அம்மானை - காட்டாதன எல்லாம் காட்டி

"கூரை ஏறி கோழி பிடிக்கத் தெரியாத குருக்கள் வானம் கீறி வைகுந்தம் காட்டுவாராம்" என்று ஒரு பழமொழி உண்டு.

வைகுந்தம் எப்படி போவது என்று நாள் கணக்கில் சொல்லுவார். வைகுந்தம் போவது என்பது எளிதான காரியமா? அவ்வளவு கடினமான வேலையை செய்து முடிக்க வழி தெரிந்தவருக்கு கூரையின் மேல் ஏறி கோழியை பிடிக்கத் தெரியாதா? இது கூட தெரியாத ஆள் எப்படி நம்மை வைகுந்தம் கூட்டிப் போகப் போகிறார்? என்பது கேள்வி.

அது ஒருபுறம் இருக்கட்டும்.

பக்தி மார்கத்தில் உள்ள பல பேர், இந்த சிற்றின்பம், ஆண் பெண் உறவு என்றால் முகம் சுளிப்பார்கள். "சீ ...அதை எல்லாம் பேசிக்கிட்டு" என்று சங்கடத்தில் நெளிவார்கள்.

இந்த சிற்றின்பமே பிடிபடவில்லை என்றால், பேரின்பம் எப்படி பிடிபடும்?

பெரிய சங்கீத வித்வானாக வேண்டும். ஆனால் இந்த சுருதி, இலயம், தாளம் எல்லாம் என்னத்துக்கு என்று கேட்பது போல.

சிற்றின்பம் புரிந்தால்தான் பேரின்பம் புரியும். ஆரம்பப் பள்ளி முடித்தால் தான் உயர் கல்விக்குப் போக முடியும்.

நமது பக்தி இலக்கியத்தில் சிற்றின்பம் சேர்ந்து இருப்பது ஆச்சரியமான விடயம். வேறு எந்த மதத்திலாவது இப்படி இருக்குமா என்று தெரியவில்லை.

நாயகன் நாயகி பாவம் என்பது பக்தி இலக்கியத்தின் ஒரு பகுதி. அதைக் கண்டு யாரும் முகம் சுழிப்பது இல்லை.

அவள் ஒரு இளம் பெண். இந்த ஆண் பெண் உறவு பற்றியெல்லாம் அவளுக்கு ஒன்றும் தெரியாது. உடலின் மாற்றங்கள் புரிகிறது. ஆனாலும் அது முழுமையாகத் தெரியவில்லை. அவளுடைய காதலனோ இதில் தேர்ந்தவன். ஒரு நாள் அவளை தனியே அழைத்துச் சென்று எல்லாவற்றையும் விளக்குகிறான். அவளுக்கு கூச்சம், பயம், வெட்கம், படபடப்பு, சந்தோஷம் எல்லாம் ஒன்றாக வருகிறது.

பின் வீட்டுக்கு வந்து விட்டாள். தோழி கேட்கிறாள். "என்னடி என்னவோ போல இருக்க. முகமே சரியில்லை...என்ன உடம்பு கிடம்பு சரியில்லையா" என்று கேட்கிறாள்

அவள் சொல்கிறாள்

"என் தோழியே கேள். என் காதலன் இருக்கிறானே அவன் என்னை மயக்கி தனியே அழைத்துச் சென்று எது எதையோ காட்டினான், அதை எல்லாம் வெளியே சொன்னால் எல்லாரும் சிரிப்பார்கள். அதை எப்படிச் சொல்வேன்..."

என்று தன் தலைவனோடு ஒன்றியதை, அவனோடு ஒன்றாகக் கலந்ததை சொல்லி முடிக்கிறாள்.

சரி, அதுக்கும் இந்த அம்மானை பாடலுக்கும் என்ன சம்பந்தம்?

பாடல்

கேட்டாயோ தோழி! கிறி செய்த ஆறு ஒருவன்

தீட்டு ஆர் மதில் புடை சூழ், தென்னன் பெருந்துறையான்,

காட்டாதன எல்லாம் காட்டி, சிவம் காட்டி,

தாள் தாமரை காட்டி, தன் கருணைத் தேன் காட்டி,

நாட்டார் நகை செய்ய, நாம் மேலை வீடு எய்த,

ஆள் தான் கொண்டு ஆண்டவா பாடுதும் காண்; அம்மானாய்!

பொருள்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_18.html

(pl click the above link to continue reading)

கேட்டாயோ தோழி! =கேள் என் தோழியே

கிறி செய்த ஆறு = கிறி செய்தவாறு = கிறி என்றால் மயக்கம், மாயை, வஞ்சனையாக என்று பொருள். இங்கே, மயக்கி என்று கொள்ளல்லாம்

ஒருவன் = தன்னிகரற்ற ஒருவன்

தீட்டு ஆர் மதில் = தீட்டு என்ற சொல்லுக்கு கூர்மையான என்ற பொருள் உண்டு. வேல், ஈட்டி, அம்பு போன்ற கூரான ஆயுதங்கள் நிறைந்த மதில் (சுவர்)

புடை சூழ் = படைகள் சூழ

தென்னன் = தென்னாட்டின் தலைவன்

பெருந்துறையான், = திருப்பெருந்துறையில் உறைபவன்

காட்டாதன எல்லாம் காட்டி = இதுவரை காட்டதவற்றை எல்லாம் காட்டி

சிவம் காட்டி, = சிவம் காட்டி. சிவமாகும் தன்மை காட்டி

தாள் தாமரை காட்டி = தாமரை போன்ற திருவடிகளைக் காட்டி

தன் கருணைத் தேன் காட்டி, = தன் கருணை என்ற தேனைக் காட்டி

நாட்டார் நகை செய்ய = நாட்டில் உள்ளவர்கள் நம்மைப் பார்த்து சிரிக்க

நாம் மேலை வீடு எய்த = நாம் வீடு பேற்றினை அடைய

ஆள் தான் கொண்டு = இதில் 'தான்' என்பது அசைச் சொல். ஆள் கொண்டு என்பது ஆட்கொண்டு

ஆண்டவா = என்னை ஆள்பவனை

பாடுதும் காண்; அம்மானாய்! = பாடுவோம் அம்மானாய்

தன்னை ஒரு இளம் பெண்ணாகக் கற்பனை செய்து கொண்டு, ஒரு பெண் தன் தலைவனிடம் அடையும் இன்பம், பின் அவனே எல்லாம் என்று அவனோடு ஒன்று படும் அந்த நிலை என்று சிற்றின்பத்தில் இருந்து பேரின்பத்துக்கு வழி காட்டுகிறார்.

(இதன் முந்தைய பதிவுகளை கீழே உள்ள வலை தளங்களில் காணலாம்

முன்னுரை:

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_8.html

அறைகூவி, வீடு அருளும்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_11.html

வாரா வழியருளி

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_15.html

அந்தம் இலா ஆனந்தம்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_19.html

தாய்போல் தலையளித்திட்டு

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_24.html

கல்லைப் பிசைந்து கனி ஆக்கி

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/08/blog-post_28.html

)

Saturday, September 17, 2022

கம்ப இராமாயணம் - பெண்களும் ஜொள்ளு விடுவார்களா ?

எப்பப் பார்த்தாலும் திருக்குறள், பிரபந்தம், தேவாரம், திருவாசகம் என்று இல்லாமல், இடை இடையே கொஞ்சம் வேறு விடயங்களையும் பார்ப்போம்.

எவ்வளவுதான் மனதில் காதலும், காமமும் இருந்தாலும் பெண்கள் அதை வெளியே சொல்லுவது இல்லை. தமிழ் இலக்கியம் முழுவதையும் அலசி ஆராய்ந்தாலும், பெண்கள் தங்கள் உணர்சிகளை வெளிப்படுத்திய இடங்கள் மிகக் குறைவு. பெண்களின் எழுத்துக்களில், ,பெண் உணர்வுகள் வெளிப்படும் இடங்கள் மிகக் குறைவு.

தற்காலத்தில், புதுக் கவிதைகள் எழுதுகிறார்கள்.

கம்ப இராமாயணத்தில், கம்பன் பெண்களின் மன உணர்வுகளை பல இடங்களில் மிக அழகாக படம் பிடிக்கிறான்.

அதில் ஒரு இடம், சூர்பனகை இராம இலக்குவனர்களை கண்டு காமம் கொண்டு தன் உள்ளத்தை வெளிபடுத்தும் இடம்.

இராமன் கானகத்தில் இருக்கிறான். அவன் இருக்கும் வனப் பகுதி சூர்பனகைக்கு சொந்தமான இடம். அங்கு வந்த சூர்பனகை இராமனைப் பார்க்கிறாள்.

இராமனின் அழகில் மயங்குகிறாள். சொக்கிப் போகிறாள். மனதில் காதலும், காமமும் எழுகிறது.

அவளுக்குத் தோன்றுகிறது....

"அந்தக் காலத்தில் சிவ பெருமான் தவம் செய்து கொண்டிருந்த போது அவரின் தவத்தைக் கலைக்க தேவர்கள் மன்மதனை அனுப்பினார்கள். அவனும் சிவன் மீது மலர்க் கணைகளை தொடுத்தான். தவம் கலைந்த சிவன் சினம் கொண்டு மன்மதனை தன் நெற்றிக் கண்ணால் எரித்து சாம்பலாக்கி விட்டார். பின், இரதிதேவி வேண்ட, யார் கண்ணுக்கும் தெரிய மாட்டான், உன் கண்ணுக்கு மட்டும் தான் தெரிவான் என்ற வரத்தைத் தந்தார்.அந்த மன்மதன், நீண்ட காலம் தவம் செய்து எல்லோரு கண்ணிலும் படும்படி வரம் வாங்கி வந்துவிட்டானோ....இவனைப் பார்த்தால் மன்மதன் போல இருக்கிறதே " என்று ஜொள்ளுகிறாள் .

பாடல்

'கற்றை அம் சடையவன் கண்ணின் காய்தலால்

இற்றவன், அன்று தொட்டு இன்றுகாறும், தான்

நல் தவம் இயற்றி, அவ் அனங்கன், நல் உருப்

பெற்றன னாம்' எனப் பெயர்த்தும் எண்ணுவாள்

பொருள்

https://interestingtamilpoems.blogspot.com/2022/09/blog-post_17.html

(please click the above link to continue reading)

'கற்றை அம் சடையவன் = சடை முடி உடைய அந்த சிவன்

கண்ணின் காய்தலால் = நெற்றிக் கண்ணால் எரித்ததால்

இற்றவன் = அழிந்தவன்

அன்று தொட்டு = அன்று முதல்

இன்றுகாறும் = இன்று வரை

தான் = அவன்

நல் தவம் இயற்றி = பெரிய தவங்களைச் செய்து

அவ் அனங்கன் = அந்த அங்கம் இல்லாதவன், அதாவது உருவம் இல்லாதவன்

நல் உருப் பெற்றன னாம்' எனப் = நல்ல வடிவைப் பெற்றான் போலும்

பெயர்த்தும் எண்ணுவாள் = மீண்டும் நினைப்பாள்

எந்தக் கதை எப்படி வந்து நிற்கிறது..

எங்காவது வாய்ப்புக் கிடைத்தால் போதும், கம்பன் இராமனை இரசிக்கத் தவறுவது இல்லை.

சூர்பனகை மூலம் கம்பன் இராமனை அனுபவிக்கிறான்.

கம்பன் மூலம் நாமும் அந்த இரசனையில் பங்கு கொள்வோம்.